Trabzon’un Şalpazarı ilçesi başta olmak üzere, Kadırga, Alaca ve Sis Dağı yaylalarında asırlardır süregelen bir gelenek vardır: Temmuz ayının üçüncü veya dördüncü haftasında cumartesi günü yapılan yayla şenlikleri.Bu gelenek yalnızca bir eğlence ya da yaz tatili etkinliği değil, bölge halkının geçmişle bağ kurduğu, kültürünü yaşattığı, ekonomisini canlandırdığı bir yaşam döngüsüdür.

Bu Şenliklerin tarihleri öylesine derinlere uzanmaktadır ki, gurbetçiler yıllık izinlerini bu haftalara göre ayarlar, öğrenciler ve gençler yaylaya çıkıp kemençe eşliğinde horon oynamanın hayalini kurar, ticaretle uğraşan esnaf malını bu haftaya göre hazırlar, hayvancılıkla geçinenler ise şenlik haftasına göre satışlarını planlar. Yani bu bir takvim değil, bu bir hayat düzenidir.

Kimi yıllar olmuştur ki, sel felaketleri, yangınlar, terör saldırıları ya da şehit haberleri nedeniyle şenlikler ertelenmiş, bazen iptal edilmiştir. Bu halkın vicdanına uygun, saygılı bir duruştur. Ancak bu istisnalar dışında, tarihi rastgele değiştirmek; teamülü, halkın hafızasını ve yıllardır süregelen düzeni bozmak anlamına gelir.

Çünkü Sis Dağı’na, Kadırga’ya ve Alaca yaylasına çıkacak olan binlerce insan için o tarih bellidir: Temmuz ayının üçüncü veya dördüncü haftasının cumartesi günü. Bu tarih, sadece bir organizasyon değil; çocukluk anılarının, aile buluşmalarının, ilk horonların, ilk kemençelerin tarihidir.

O tarihi kafanıza göre değiştiremezsiniz. O tarih, halkın belleğinde “Otçu haftası”dır. Ve bu tarih, zaman zaman takvimdeki şenlik yoğunluğu nedeniyle dördüncü haftaya da sarkmış; böylece toplum nezdinde bu uygulama da bir gelenek halini almıştır.

Bu nedenle bir dernek ya da kurumun, bu tarihleri tek taraflı olarak değiştirmesi, yerel iradeye ve toplumsal hafızaya saygısızlık anlamı taşır. Şenlik tarihi, ancak ve ancak devletin temsilcisi olan Kaymakamlık başkanlığında; belediye, köy muhtarları ve dernek başkanlarının ortak kararıyla, gerekirse bir şenlik kurulu çatısı altında belirlenmelidir.

Çünkü şenlikler, sadece çadır kurmak, horon tepip dağılmak değildir. Bu etkinliklerin; güvenlikten temizliğe, ulaşım düzeninden su teminine kadar birçok hazırlığı gerekmektedir. Belediyenin, güvenlik güçlerinin, yerel idarenin koordinasyonu şarttır. Şenliğe gelen her misafir, hemşehri sıcaklığı kadar organizasyon disiplini de bekler.

Netice itibarıyla, halkın vicdanında yer eden şudur: “Şenlik temmuzun üçüncü veya dördüncü haftasında olur.” Bu bir kanun değildir belki, ama örfün, kültürün, tahammülün ta kendisidir. Kaymakamlığın öncülüğünde, bütün tarafların katılımıyla alınacak her karar, işte bu kültürel sürekliliğe hizmet edecektir. Halkın beklentisi budur. Ve bu beklentiye sırt çevrilmemelidir. Unutmayalım: Yayla şenlikleri sadece bir eğlence değil, toplumsal hafızanın bin yıllık kemençe ezgisidir. Onu bozmaya kimsenin hakkı yoktur.

Haber: İsmet ŞENGÜL